بایو، واقع در منطقه‌ی Loir-et-Cher، (منطقه‌ی دره‌ی لوار)، روستایی است کوچک و تاریخی در مرکز فرانسه که تقریباً ۱۴۹ کیلومتر با پاریس فاصله دارد. بایو علیرغم کوچکی‌اش محل اماکن تاریخی بسیار مهمی در منطقه است.
دژ موندوبلو
(The Fortress of Mondoubleau)
بین سال‌های ۱۰۰۰ تا ۱۰۱۰، هوگو دوبلو، حاکم ناحیه‌ی واندوم، که این شهر به نام او موندوبلو نامیده شده است، از سنگ سیلکس و سنگ روسارد، برای خود دژ مستحکمی ساخت. این دژ که دارای برج عظیمی به ارتفاع ۳۳ متر می‌باشد بزرگترین دژ مستحکم ناحیه‌ی پرش واندوم است.
اقامتگاه فرمانده در آرویل
(The Commander’s Residence at Arville)
علامت مشخصه‌ی این اقامتگاه، یک کلیسای قرون وسطایی است. دروازه‌ای مستحکم و مجموعه‌ی با ابهتی از بناهای کهن از جمله یک کبوترخانه، یک نانوایی، و یک انبار وسیع این اقامتگاه را در بر گرفته‌اند. این اقامتگاه، مجموعه‌ای زراعی، نظامی، قضایی و مذهبی بود که در اوایل قرن یازدهم توسط سلحشوران معبدی پایه‌گذاری شد. انجمن محلی تپه ساران پِرش در اینجا محل یادبودی تأسیس نموده که شامل هشت تابلو مربوط به جنگ‌های صلیبی و سرگذشت سلحشوران معبدی می‌باشد. بازدید کلیه قسمت‌های این اقامتگاه برای عموم آزاد است.
بنای پی‌یر کوشه در دروئه
(The “Pierre Cochée” of Droué)
در دروئه، واقع در ناحیه‌ی پِرش واندوم، سوهانی سنگی از دوره‌ی ماقبل تاریخ وجود دارد که در سال ۱۸۸۷ جزء آثار تاریخی اعلام شد. این سوهان در میان محوطه‌ای سبز و خرم قرار دارد و با ابعاد ۲.۵ متر طول و ۲.۱۰ متر عرض، بزرگترین از نوع خود در کشور فرانسه است. در روی آن بیش از ۲۵ شیار به طول‌های ۲۰ تا ۴۰ سانتی‌متر قرار دارد.
کلیسای بایو
(L’église de Baillou)
این کلیسا در آغاز قرن سوم توسط ژولیان مقدس متبرک شد. از بنای اصلی آن دوران چیزی باقی نمانده است. این کلیسا در قرن هفدهم، مجدداً توسط اَشراف کوتانس و فرمانروایان ناحیه بنا شد. جایگاه کُر؛ شاخه‌ی عمودی صحن اصلی و دو نمازخانه‌ی جانبی دارای سقف‌های گنبدی بوده و از سنگ ساخته شده‌اند و طاق‌های با شکوه و چشم‌گیری دارند و طاق اصلی شبستان نیز از چوب ساخته شده. پنجره‌هایی با شیشه‌ی رنگی، که نشان خانوادگی بنیان‌گذاران کلیسا بر آن نقش شده است، زینت بخشِ جایگاه کُر و نمازخانه‌هاست.
کلیسای مارتین مقدس در سارژه سور بری
(The Church of Saint Martin at Sargé sur Braye)
رودخانه‌های گرن و بری در منطقه‌ی سارژه سور بری جریان دارند. کلیسای مارتین مقدس قدیمی‌تر از کلیسای بایو است و متعلق به قرن شانزدهم می‌باشد. یک جایگاه زینتی مربوط به قرن شانزدهم که در ناحیه‌ی پرش کاملاً کمیاب است، زینت‌بخش نمای خارجی آن است. این کلیسا همچنین به سبب نقاشی‌های دیواری‌اش جالب توجه است. یکی از این نقاشی‌ها که شامل دوازده نقاشی به هم پیوسته است، حضرت عیسی را نشان می‌دهد که کار‌کردن عده‌ای از مردان را تماشا می‌کند.
قلعه‌ی رادرتس در سارژه سور بری
(The Castle of Radrets at Sargé sur Braye)
قلعه‌ی رادرتس، یکی از سه قلعه‌ی سارژه، بر روی حفره‌های چهارگوشی ساخته شده که هنوز وجه مشخصه‌ی سه قلعه‌ی اولیه‌ای است که در قرن شانزدهم و هفدهم ساخته شدند. قلعه توسط یک پل متحرک طویل که در قرن شانزدهم ساخته شد، به یک کاخ قدیمی متعلق به قرن چهاردهم متصل می‌شود. اتاق‌های بسیاری در داخل قلعه نمایانگر کاربرد دفاعی این قلعه بوده و استحکاماتی از سنگ روسارد دارند. این قلعه، هر سال از دوم ژوئن تا سوم سپتامبر به روی بازدیدکنندگان گشوده می‌شود.
کلیسای پطرس مقدس در سوده
(L’église Saint-Pierre de Souday)
کلیسایی که گفته می‌شود در قرن نهم میلادی به دست سنت آلدریک بنا شده، و از آن تنها قسمتی از یک دیوار باقی مانده است. در اواخر قرن یازدهم، راهبان صومعه‌ی پطرس مقدس در سوده کلیسا را از نو بنا کردند. گنبد نوک‌تیز جایگاه کُر بین سال‌های میان ۱۵۲۰ تا ۱۵۴۰ ساخته شده و در قسمت جلوی محراب، مجسمه‌ی بارب مقدس، متعلق به قرن دوازدهم قرار دارد. پنجره‌های مزین به شیشه‌ّهای رنگی در محل کُر، و جواهرات کلیسا مربوط به قرن شانزدهم است. روی دیوار جایگاه کُر، قطعه‌ای از یک نقاشی دیواری باقی مانده که احتمالاً بخشی از یک نقاشی کامل مربوط به دوران هانری دوم است.
کلیسای معبد
(The Church of the Temple)
این کلیسا در ابتدا متعلق به گروهی از سلحشوران معبد در قرن یازدهم و دوازدهم بوده است. محراب اولیه‌ی این کلیسا هنوز پابرجاست که صلیب مالت بر نمای غربی آن دیده می‌شود. جایگاه گروه کُر که هم‌عرض محراب کلیساست، در قرن سیزدهم ساخته شده است. کلیسا دارای سقف بلند و برج ناقوس چهارضلعی است، که در زیر آن نمازخانه‌ای با سقف راه‌راه های برجسته، و مجسمه‌های بسیاری متعلق به قرن شانزدهم قرار دارد.
